Uzm. Dr. Ferhat ÇETİN

Şöyle irice bir kazan alalım. İçine; otuz küsur anne işi yaş günü pastası, yayıkta çalkalanmış babaanne tereyağı, babadan karne hediyeliği döner rayihası ekleyip, Karabük'ün yüksek ısılı demir fırınlarında yavaşça karıştıralım. Kulak memesi kıvamına gelince, ortaokul edebiyat öğretmeninden imla kılavuzu, yatılı okul günlerinden ev yemeği hasreti ekleyelim. Üniversitenin tuzu biberi olsun diye, İzmit körfezine deneysel “portakallı tavuk” girişimleri (öğrenci evinde ördek vardı da, biz mi yemedik?) serpelim biraz. İki taşım asistanlık yapmak üzere İstanbul ateşinde kaynatalım bu karışımı. Zaman zaman lezzet katsın diye, birer tutam dalış, motor, koşu, fotoğraf, trekking, hiking, medikal arama kurtarma, dağcılık, tiyatro, bisiklet, amatör radyoculuk falan katalım. Terbiyesi için, neredeyse tüm Anadolu'yu gezdirelim ki; Antep’ten İzmir’e, Kars’tan Rize’ye, her mutfaktan biraz koku sinsin üzerine. Buralar tadılıp sindirildikçe, “oralar” merak edilmez mi hiç? Dünya haritasının da üzerine çizikler atalım fırsat buldukça. Tarifim şimdilik böyle.. Halen İstanbul'da Göztepe civarlarında pişmeye devam ediyorum. Bir yandan doktorluk yapıyor, bir yandan da yediğimi, içtiğimi, gezip gördüğümü yazıyorum bu aralar. Bakalım, beğenecek misiniz elimden çıkanları?